Hoi hoi!

Dit zal wel een van mijn laatste blogjes worden, aangezien de tijd vliegt. In mijn laatste blog schreef ik al dat ik Trinco zou oppikken aan het centraal station. Wat was ik weer blij om hem te zien, er zaten nu toch weer zo'n 3 maanden tussen de laatste keer dat we elkaar hadden gezien.

We hebben een super fijne tijd gehad hier in Oslo. We begonnen de avond van aankomst al met een barbecue. Ik had een wegwerpbarbecue gekocht en we zouden naar het mooie plekje in de bossen gaan die Amber had ontdekt. Die barbecue ging natuurlijk met geen mogelijkheid aan.. Maar ik had wel vaker gezien hoe een fikkie gestookt werd, dus uiteindelijk heb ik het vuur aangekregen. Oké nee, dat is niet waar.. Ik heb de manier gevonden om het aan te krijgen, want ik ben bang van lucifers en aanstekers, dus dat werk had ik aan Trinco overgelaten. Die heeft vervolgens zijn vinger per ongeluk op het rooster gelegd waardoor hij vier dagen lang gebrandmerkt was met het patroon van het rooster, maar we hebben lekker gegeten hoor.

Je zou misschien denken: heb je het nou niet al eens allemaal gezien daar in Oslo? Maar nee! Eigenlijk ontdek en doe ik steeds weer nieuwe dingen. Natuurlijk had ik dat boottochtje al gedaan, maar ik was nog niet op de eilanden geweest. Deze keer hebben we wel een eilandje bezocht, was echt super. Lekker rustig, zonnetje, rotsen en het fjord met het uitzicht over de hele stad.
Ook ben ik nu een boek aan het lezen van Jo Nesbø - Politie. Dit verhaal speelt zich af in Oslo. Het ging daar vaak over het Maridalen meer, waardoor ik die ook heel graag wilde zien! Dus ook die zijn we gaan bezoeken. Het meer is te groot om zomaar even rond te lopen, maar ook de rivier: Akerselva start vanuit dat meer, dus daar hebben we ook weer prachtige plekjes gevonden.

Verder hebben we nog een dag kunnen genieten van de heerlijke zon. We hebben lekker genoten van de zon in de tuin van het paleis, we zijn de Ekeberg beklommen en hebben daar genoten van het uitzicht en ook van de zon.
Maar het bleef geen feest.. Allereerst heeft een huisgenoot mijn camera stuk gemaakt, waardoor ik geen foto's meer kan maken en daar baal ik enorm van. We zijn dan ook naar de winkel geweest voor een nieuwe camera, maar eigenlijk was die niet zo goed als dat ik verwachtte. Dus die heb ik teruggebracht. Erg jammer en ik ben er ook best een beetje boos om. Nu moet ik dus maar foto's maken met mijn telefoon.
De tweede tegenvaller was dat het de laatste twee dagen alleen maar regende, maargoed dat hield ons niet tegen. We zijn weer naar de Ekeberg geweest, maar dan in het donker en hebben weer genoten van het uitzicht met alle lichtjes. Ook hebben we (net als op Lanzarote) een slotje aan de brug boven de Akerselva gehangen met onze namen er op en hebben we heerlijk wat gegeten en gedronken bij Espresso house. Je moet wat als het giet en je een schuilplaats zoekt haha.

Maar aan alle leuke momenten komt een eind. Trinco moest weer naar huis. Ik gaf al vanaf het begin aan dat ik niet zou huilen, want ik zou hem na drie weken toch weer terug zien.. Maargoed je raad het al haha.

Verder heeft mijn tijd hier bestaan uit: fotoboeken maken en studeren. Want ja mensen ik studeer hier. Je zou het op sommige momenten toch wel echt vergeten, en niet alleen jullie. Zelf vergeet ik het af en toe ook een beetje. Ik ben sowieso druk bezig voor mijn kennisbasis rekenen, maar ook moest ik mijn report inleveren en een presentatie voorbereiden met betrekking tot dat report. Ik was natuurlijk stik zenuwachtig.. Vooral omdat het nog eens in het Engels was ook. Ik voelde me ook zeer vereerd toen ik op de lijst zag dat ik als eerst moest van alle studenten. Op sommige momenten haat ik het feit dat mijn achternaam altijd als eerst in een lijst staat... Als ik mijn klasgenootjes moet geloven ging alles goed (die willen vast alleen aardig zijn haha!). Zelf heb ik geen idee meer wat ik allemaal heb gezegd omdat ik zo nerveus was!

Op dit moment ben ik ook aan het leren voor mijn mondeling examen. Deze heb ik 20 mei. Als ik die heb gehad ben ik er helemaal vanaf en dan stopt het avontuur na een half jaar plezier al bijna. Ik kan het niet helemaal geloven, maar het is echt zo. Ik ben zelfs al een beetje begonnen met het inpakken van één van de twee koffers. Heel gek idee. Over een paar weekjes ben ik gewoon al in Nederland...